اگر شب هنگام در هوای صاف به آسمان نگاه کنید، احتمالاً چند جِرم آسمانی روشن و فضا های تاریک زیادی بین آن ها خواهید دید. اما اگر صدها میلیارد ستاره در کهکشان ما و صدها میلیارد کهکشان در جهان وجود دارد، همه چیز باید مثل یک میدان پر زرق و برق روشن باشد. در این مطلب کوتاه با ما همراه باشید تا دلیل علمی این موضوع را بررسی کنیم. واقعاً چرا کیهان در شب سیاه است؟
اینطور نیست. ما فقط توانایی دیدن اکثر این بیلبوردهای بین ستاره ای رو نداریم. مارک هامرگرن، اخترشناس در شیکاگو می گوید فضا پر از انرژی های نوری از طیف های پر انرژی اشعه گاما تا امواج رادیویی کم انرژی است. چشمان ما فقط توانایی رؤیت بخش کوچکی از این طیف که دانشمندان به آن لقب “نور مرئی” داده اند را دارد. به عنوان مثال، امواج فوق العاده کوتاه گاما نمی توانند به جو زمین نفوذ کنند و شبکیه چشم های ما نیز نمی تواند امواج فوق کم انرژی مادون قرمز را تشخیص دهد.
زمانی که چیزی توسط ما قابل رؤیت نباشد، ما عدم وجود نور را در قالب عدم وجود رنگ نیز مشاهده می کنیم. همانند سایر واقعیت های نجومی، عظمت کیهان و این حقیقت که با گسترش آن، ستاره ها از ما فاصله می گیرند، باعث می شود فضا بسیار خالی به نظر برسد. در واقع آنچه به نظر یک پس زمینه خالی بیش نیست، یک صورت فلکی با فاصله بسیار زیاد و در حال درخشش است.
منبع: Popular Science
